Een verhaal van hoop

Dit is een verhaal van hoop. Sherry Lazaruk en haar zoon, Trevor Strutt, hebben beiden de ziekte van Huntington. Sherry kreeg de diagnose toen ze 30 werd en Trevor werd 5 jaar geleden gediagnosticeerd.

Trevor besloot zichzelf te testen, niet om te lijden, maar om de ziekte vroegtijdig te kunnen bestrijden. De symptomen van zijn moeder begonnen toen ze ongeveer 41 was, en dat was natuurlijk een verontrustend moment voor de familie.

Desondanks besloot ze terug te vechten. Sherry begon minstens twee keer per dag te bewegen en een evenwichtig dieet te volgen, waardoor haar gezondheid aanzienlijk verbeterde. Trevor bood haar zelfs een nieuwe mobiele telefoon aan en leerde haar hoe die te gebruiken, om ervoor te zorgen dat ze Sherry actief blijft.

Trevor heeft één groot advies voor de gemeenschap: "Mensen rond HD-patiënten moeten ervoor zorgen dat ze motivatie geven, geen ontmoediging". Hij zegt dit met hoop, want ook al is er nog geen genezing, opgeven is ook geen optie, en zijn moeder is daar het levende bewijs van.

"Met beweging en hard werken kan iedereen een verschil maken in zijn mentaliteit en leven. Laat depressie je niet verslagen voelen. Sta op en geef niet op. Met de juiste houding ten opzichte van de ZvH, kunnen we nog bijna een volledig gezond leven leiden. Ik rijd marathons op de fiets en ben erg actief in de sportschool, maar dat betekent niet dat iemand geld of een sportschool nodig heeft om gezond te worden. Bewegen kan gewoon thuis en zelfs op de bank. Dus, mijn belangrijkste advies zou zijn aan iedereen die lijdt aan de ZvH, laat je door niets of niemand tegenhouden. Je wil en je leven liggen in jouw handen, hoe moeilijk het ook voelt, geef jezelf nooit op."

Trevor eindigt zijn verhaal op de mooiste en meest inspirerende manier.